De postbode bracht het pakketje!

Yes, aan het einde van de middag kwam de postbode, en stopte een pakketje in de brievenbus. Het RAK-pakket wat ik al verwachtte was dus aangekomen! En ik ga niet gelijk vertellen wat er in zit, nee, eerst even uitleg over het hoe en wat van deze RAK.

Ik ben dus lid van de Nederlandse RAK-groep (een groep waarbij je geheel belangeloos en zonder tegenprestaties te verwachten dingen toestuurt waar de ander om heeft gevraagd in zijn/haar wensenlijst).
Nu had ik op een aantal groepen bij Ravelry wel een oproepje geplaatst of er wellicht iemand Regia sokkenwol had liggen in dezelfde kleur die ik gebruikte als hoofdkleur voor mijn vest.
Ik had ook al gekeken bij de stash die op Ravelry geplaatst staat, maar daar vond ik helaas niet het juiste kleurnummer.
Vorige week kreeg ik een berichtje van Mirjam, een mede-RAKster uit Limburg. Zij vroeg mij eens te kijken bij haar stash-in-verkoop. En ja hoor, zij had de juiste kleur op voorraad!
Nu zou ik aan 2 bollen genoeg moeten hebben maar ik durfde geen risico te nemen en bestelde 3 bollen. Ik vroeg haar haar bankrekeningnummer en het bedrag voor 3 bollen inclusief verzendkosten, zodat ik het geld naar haar kon overmaken.
Ja ik weet het, mijn voornemen was cold-sheep tot het einde van het jaar, maar daar had ik in dit geval echt even lak aan, het zou me toch niet gebeuren dat ik dan in januari achter het net zou grijpen en zij de bollen niet meer zou hebben.
Wat denk je dat ze me terug schreef? Ze had mij oproepje gelezen bij de RAK-groep, en ze had dus de bedoeling om mij de bollen als RAK toe te sturen. Zomaar, geheel belangeloos, gratis en voor niets!
Het is toch niet te geloven wat een lieve mensen er rondlopen op deze aardbol!
Ik vind het zelf ook heel leuk hoor, iemand verrassen met een RAK, het is zo leuk als je iemand blij kunt maken. Nou, dat is Mirjam zeker gelukt! Vrijdag stuurde ze het pakje op, helaas was het er zaterdag dus nog niet, maar vanmiddag wel. Kijk, zo zag het pakje er uit:

En zo zien de bolletjes er uit:

Mirjam had er nog een heel lief briefje bij gedaan, en ze verontschuldigde zich dat ze de bollen uit elkaar had moeten halen om ze zo in het doosje te laten passen. Ben je nou helemaal! Ik heb het er met veel liefde voor over om een avondje bolletjes te zitten wikkelen hoor, nu kan ik mijn vest toch nog afmaken. Ben ik even blij dat ik niet mijn eerste impuls heb gevolgd (uittrekken!) en het maar even in een doos heb weggelegd in mijn handwerkkast.
Ik kan niet wachten tot ik ermee aan de slag kan. En natuurlijk laat ik jullie hier allemaal zien hoe het vest uiteindelijk wordt!
Iedereen een fijne avond (de mijne kan niet meer stuk).
Anja