Een beetje vreemde titel misschien: lefti en SSS.
Ik mocht weliswaar schrijven met mijn linkerhand, maar niemand die mij dat kon leren. Ik keek heel goed wat de juf deed, en hield daar een denkbeeldige spiegel bij. En zo leerde ik linkshandig schrijven. Dus echt in spiegelbeeld van hoe rechtshandigen schrijven, niet met mijn hand over het te beschrijven papier gebogen of het papier zelfs een kwartslag gedraaid, zoals veel linkshandigen dat doen, nee, gewoon spiegelbeeld. En dat is niet handig als je schrijft met inkt of viltstift, want dan ga ik dus met mij hand over het geschrevene heen, en krijg ik vlekken in de letters en een afdruk op de zijkant van mijn hand!
Die juf in de eerste klas was echt een schat van een mens. Zie haar zo nog voor me, knotje in het haar, lange rokken, zij speelde prachtig viool! Haar zus was onze handwerkjuf, nou, die vond dat linkshandige gedoe helemaal niets! Niet dat ze nou zo goed er op lette, want pas ergens in de 2e klas ontdekte ze dat ik linkshandig probeerde te breien. Ook haar zie ik zo nog voor me, "waar ben jij mee bezig?" en pats, een pets met een lineaal op mijn vingers.
Zij legde aan mijn ouders uit dat ik rechtshandig moest handwerken, omdat zij mij anders niet kon helpen! Waarmee? Ze had in bijna anderhalf jaar niet eens gezien dat ik alles met mijn linkerhand maakte. We weefden en borduurden in de 1e klas, maar in de 2e klas leerden we breien. En mijn moeder, zelf rechtshandig, drong er bij mij op aan dat ik dat toch echt maar rechtshandig moest leren. Dan kon zij mij helpen, en kon ik later ook gewoon volgens patronen breien. Want dat zou niet gaan als ik linkshandig zou breien...
Ik haak en brei dus rechtshandig. Maar ik kan het wel linkshandig hoor, dat is toch iets wat vanzelf gaat. Als ik een mouw begin, en de ring heb gesloten, moet ik altijd driedubbel opletten, omdat ik als vanzelf de verkeerde kant op ga breien. En toen mijn linkshandige dochter mij een aantal jaren geleden vroeg haar te leren haken en breien, heeft ze het linkshandig geleerd. Dat kreeg ze gewoon makkelijker onder de knie dan met haar rechter hand.
Ik vond als kind breien vreselijk! Niet als ik het stiekum linkshandig deed, maar rechtshandig, bah, dat lukte me gewoon niet. De werkjes die ik maakte zagen er ook echt niet uit!
Aan het begin van het schooljaar kregen we een lijst met te maken opdrachten. Of daar ook sokken op stonden? Ik heb geen flauw idee, ik kwam nooit ver met die breiwerkjes, dus de lijst kreeg ik nooit af. En mijn moeder, die altijd al mijn sokken breide, zag het niet zitten mij te leren sokken breien, want ik kon niet eens netjes een rechte lap breien!
Al met al duurde het tot ergens in de huidige eeuw voordat ik mijn eerste paar sokken breide.
Ik las erover op blogs en Ravelry, en het leek me zo leuk om te doen. Dus op een dag kocht ik sowo (sokkenwol) en begon mijn eerste paar sokken. En omdat ik me al flink had ingelezen, wist ik ook al precies hoe ik ze wilde: toe-up en 2 tegelijk op een rondbreinaald.
Achteraf gezien niet de makkelijkste manier om te leren sokken breien, maar het werkt.
Een van de voordelen van 2 tegelijk vind ik dat ik daarmee SSS voorkom. Ja, de 2e term uit de titel, wat staat voor Second Sock Syndroom.
Je hebt een sok gebreid, en als die af is.......moet je nog een keer precies hetzelfde breien! En dat, terwijl je allang weer allerlei andere projecten in je hoofd hebt zitten, waar je aan wilt beginnen.
Door de sokken 2 tegelijk te breien, is je paar sokken klaar, zodra de 1e af is! En hoef je nog niet een keer precies hetzelfde te doen! En zijn je sokken ook precies hetzelfde, op exact dezelfde plek meerderen en minderen en de hiel beginnen enzovoorts, zonder eindeloos naalden te tellen. Voor mij geen andere manier van sokken breien, dan deze.
Tot afgelopen vrijdagavond!!!
Ik had garen uitgezocht om "bonte" sokken te gaan breien, voor de februari-sokken van RestEnd.
En ik heb de tenen ook echt tegelijk op 1 naald gebreid. Maar toen begon ik te twijfelen of ik wel zou uitkomen met het garen, als ik de kleuren zou wisselen zoals ik had bedacht.
Ik had vooraf de kleuren netjes verdeeld in steeds 2 gelijke bolletjes, dus voor elke sok even veel garen van elke kleur. Maar zou ik wel uitkomen met de hoofdkleur? En toen deed ik iets heel geks: ik breide aan 1 sok verder, zomaar even een stukje, om te zien of het strepen-plan dat ik had wel leuk zou zijn, en hoeveel dat van de hoofdkleur zou gebruiken? En voor ik het wist was ik al bij de hiel. Die wilde ik van de hoofdkleur breien, nou, doe eens gek, die ook breien, en dan wist ik vast wel hoe ik zou gaan uitkomen met het garen. En nu? Nu zit ik dus met 1 kant-en-klare sok, en de 2e sok staat op de naald!!! Hoe gek kan het lopen. Dit is echt mijn eerste keer dat ik 2 sokken NA elkaar brei. En het bevalt me niks, want het SSS bekruipt me.
Tuurlijk, ik weet dat ik de 2e sok dus in een avondje af kan hebben, net als de 1e. Dus even doorzetten! Maar.... tijdens het breien gisterenavond ben ik op het www aan het rondkijken geweest.
Eerst om te zoeken naar hoe je nou toch jogless stiping doet. Dus streepjes breien zonder dat je bij de kleurwisseling een verspringing krijgt.
In het rond breien bestaat namelijk niet echt, je breit altijd in een spiraal! En er zijn methoden om die verspringing niet te zien. Ik heb het zelfs een paar naalden lang bij deze sok geprobeerd, en ja, het streepje loopt wel door, maar mooi werd het niet! De draden gaan trekken, dus ik ben er gauw weer mee gestopt.
Gelukkig is het niet te zien of te voelen bij het dragen, dat de draden trekken, maar het kan niet de bedoeling zijn. Dus dat ga ik nog eens goed uitzoeken!
Zo rondkijkend op het www kwam ik voor mij onbekende blogs tegen, altijd leuk om die te ontdekken! En daar kwam ik natuurlijk ook weer leuke ideeen tegen, en nu wil ik eigenlijk garen uitzoeken om zo'n idee uit te gaan voeren, Maar ik ben streng tegen mezelf, eerst de 2e sok af en daarna nooit, nee NOOIT meer 1 sok tegelijk breien!!!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten