maandag 7 november 2011

Verschillen

Toen ik gisterenochtend met de honden ging wandelen, had ik er al gauw spijt van dat ik mijn fototoestel niet had meegenomen. Wat een prachtige kleuren overal! Alhoewel het meeste blad inmiddels al wel op de grond ligt en de bomen vrij kaal worden, was het echt schitterend om te zien. Het zonnetje scheen er zo mooi op.
En toen we bijna weer thuis waren, zag ik in het weiland naast ons huis een ooievaarspaartje fourageren. Zouden ze dit jaar weer hier blijven? En dan, net als vorige winter, zo af en toe zich in onze tuin wagen? Dat is best bijzonder hoor, want onze tuin heeft een grasveld maar vooral veel begroeiing, en in de 20 jaar dat wij hier wonen hadden we nooit eerder een ooievaar in onze tuin zien landen. Er zitten er hier genoeg, we wonen hemelsbreed niet ver van het vroegere ooievaarsdorp, maar ze zitten altijd in de weilanden (die hier in overvloed zijn, het "typisch Hollandse" landschap bestaat hier vnl. uit weilanden, van elkaar gescheiden met sloten, en langs de slootkanten knotwilgen).
In die weilanden staan overigens alleen nog maar schapen, die blijven de hele winter lekker buiten, maar de koeien staan weer op stal, die zien we (helaas) pas weer in het voorjaar in de wei. Gelukkig mogen in deze regio de meeste koeien nog lekker naar buiten. Een eindje verderop is er zo'n megagrote moderne stal gebouwd, die koeien staan het hele jaar rond "binnen", weliswaar gedeeltelijk opengehouden muren, maar lekker gras grazen is er voor hen niet meer bij.
Afgelopen winter heeft een fazant in onze tuin overwinterd. Elke dag liep het beestje een beetje rond in de tuin, en aan het einde van dag, als de schemering kwam, zag je hem/haar (?) naar zijn/haar slaapplaats gaan: een plekje, hoog in een naaldboom. Al stond je pal onder die boom, de fazant zat zo goed verstopt dat je die echt niet zag zitten.
Ook overwinterde een kleine bonte specht in onze tuin. En tegen het voorjaar zagen we er opeens twee tegelijk, blijkbaar had "onze" specht een partner gevonden. Toen ik gisteren thuis kwam met de honden zag ik, voor het eerst dit najaar, weer een kleine bonte specht, tegen een boom bij onze oprit omhoog hippend. Wat zou het leuk zijn als dit kleurrijk vogeltje ook deze winter weer wat kleur brengt in onze tuin!

Vorige week struikelde ik al bijna over een egeltje. Die zat midden op het pad toen ik 's morgens de honden ging uitlaten (vóór zonsopgang, dus het was nog donker en ik had het beestje dus bijna niet gezien). We hebben op een afgelegen plekje in de tuin een overwinterplaats voor een egel. Daar wordt elk jaar weer gebruik van gemaakt. Geen idee of het steeds dezelfde egel is.
Hebben jullie wel eens een egel horen "roepen"? Een jaar of tien geleden is het inmiddels alweer, toen we op een avond, tegen de schemering, een voor ons onbekend geluid hoorden. We ontdekten een egel, aan de overzijde van de sloot, en een stel jonge egeltjes, aan onze zijde van de sloot. Ik zal even de situatie uitleggen: wij wonen op een soort schiereilandje, onze tuin wordt omringd door sloten, en alleen aan de straatkant ligt een dam waarover je ons eilandje kunt verlaten. Blijkbaar was moeder-egel die dam overgestoken, maar waren haar kinderen haar niet gevolgd. Zij stond dus aan de ene kant van de sloot haar kinderen te roepen, en haar kindjes riepen terug. Mijn man heeft toen maar een stel dikke werkhandschoenen aangetrokken, en heeft moeder opgetild en bij haar kindjes teruggebracht. Wat een schattig gezicht was dat, die kleine egeltjes!

Wat een verschil is de dag van vandaag met die van gisteren! Het is een grijze, grauwe dag hier in de polder. De zon zullen we zeker niet te zien gaan krijgen. En toen ik net met de honden was gaan wandelen, had ik er spijt van dat ik mijn col niet had omgedaan (zie berichtje van  5 augustus jl.).
Er waait een gure wind, maar ach, het is tenslotte november, de temperatuur komt steeds dichter bij wat normaal is voor de tijd van het jaar.

Over verschillen gesproken: gisterenavond had ik het paarse vest terzijde gelegd, omdat bij kunstlicht er een groot kleurverschil te zien is. Nu, bij daglicht, is dat dus helemaal niet te zien! Ik zal vanavond proberen een foto te maken bij kunstlicht, dan plaats ik die hier nog bij. Maar nu eerst een fotootje maken van het vest bij daglicht. Ik brei dus toch maar gewoon verder aan het vest, ik zal er alleen aan moeten denken dat ik dit vest niet moet dragen bij kunstlicht!

Ik maak straks een foto en plaats die dan hier nog bij.
Buiten een foto genomen. Met het blote oog geen verschil te zien, maar op de foto zie ik dus wel degelijk het verschil. Ligt dat nu aan mij (omdat ik weet wat met welke bollen is gebreid) of zien jullie het ook? Kijk, ik zet 2 foto's neer, zojuist bij daglicht genomen:



Ik ben benieuwd of jullie het ook zien. Graag jullie commentaar!
Fijne dag verder!






En zoals beloofd, een foto bij kunstlicht:

Het verschil is duidelijk! Maar ik ga het niet meer uittrekken, ik heb de ene sluitbies nu af, en de steken voor de andere kant zijn opgenomen. Hopelijk krijg ik het vanavond nog af.
Fijne avond!

2 opmerkingen:

  1. er is inderdaad kleur verschil te zien.
    Maar ga hem maar gewoon dragen desnoods als uitlaat vest of s'vonds op de bank en trouwens weinig kans dat een niet breister het ziet let trouwens maar eens een keer op gekochte kleding is ook lang niet altijd gelijk van kleur

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Als ik dit allemaal zo lees word ik zo nieuwsgierig waar je woont! Leuk die natuurvertellingen. Dat verhaal van die moederegel bijvoorbeeld, en van de ooievaar. Mijn kinderen zijn allebei in het ziekenhuis in Meppel geboren en daar vlakbij is een ooievaarsstation (De Lokkerij) en je ziet daar dus regelmatig ooievaars, zo ook toen ik daar in het ziekenhuis lag met mijn pasgeboren baby. Zo leuk.

    Het verschil in je breiwerk is te zien maar omdat het de bies is en het verder toch al verschillende kleuren zijn zou ik me er geloof ik niet druk om maken.

    BeantwoordenVerwijderen