zondag 17 november 2013

het ging toch anders...

Hallo lieve mensen,

Gisterenavond was ik van plan om nog een voorraadpot van een jasje te voorzien.
Maar ik zat heerlijk rond te kijken in blogland, wat is het toch leuk om zoveel creatieve blogs te kunnen bekijken!
Normaal kan ik prima tegelijk breien en tv kijken of een boek of blog lezen, maar deze donkergrijze bol wilde niet wat ik wilde. Ik moest eigenlijk bij elke steek opletten of ik wel goed de naald in stak, want door de hobbels en bobbels in deze bol, stak ik nogal eens in de draad.
Dus op een gegeven moment besloten dat dat werkje voor een andere keer wordt bewaard.
Maar ja, ik zit niet graag met lege handen, dus ging ik op zoek naar een ander, simpel handwerkje.
Al een heel lange tijd geleden schreef ik hier over 1 van onze honden, die een pyjamaatje nodig had.
Ze is een Basset Fauve de Bretagne, een Frans ras, en het zijn echte meute-hondjes.
Haar motto is echt: hoe meer zielen, hoe meer vreugd.
Maar het probleem wat zich bij dit soort hondjes nogal eens voordoet, is dat ze zichzelf niet goed warm kunnen houden. Ze zijn erop gebouwd dat ze in een grote groep tegen en over elkaar slapen, en zo elkaar warm houden. Ze straalt altijd enorm veel warmte uit, haar kacheltje binnenin werkt dus prima, maar ze houdt de warmte niet vast. En dus heeft ze het, als ze 's nachts ligt te slapen, KOUD!
En dan lost ze dat op door onder het dekbed te kruipen, en lekker tegen je aan te komen liggen.
Tja, dat is nu eenmaal hoe je dat doet in een roedel.
Maar manlief en ik bedachten dat ze dan maar een pyjamaatje aan moet krijgen.
Nu zijn er heel wat kledingstukken voor honden te koop tegenwoordig, maar haar lichaamsbouw wijkt af van een "gemiddelde" hond. Ze heeft een breed borstbeen en als een hondentruitje daar past, lubbert het bij haar romp. En als het bij haar romp past, past ze er met haar nek weer niet in.
Nu ben ik ooit begonnen met een honden-pyama, had er zelfs een patroon voor aangeschaft, maar ja, hetzelfde probleem, ze heeft afwijkende maten.
Dus nu ga ik maar gewoon "op de tast" een truitje voor haar breien.
En daar ben ik gisterenavond aan begonnen.
Dit is onze lieve hond:

 En de bollen die ik ervoor gebruik kocht ik ooit bij de Belgische jongens op de Handwerkbeurs:
Ik brei met dubbele draad, zodat het lekker warm wordt.
Nou, als het klaar is en past zal ik wel een foto van haar maken, in pyjama, en het jullie hier laten zien.

Ik heb vandaag lekker in de tuin gewerkt. En ik had de opruim-kriebels.
Ik had nog een schoenendoos staan:

Zo eentje die je open kiept, en waarvan de klep aan de voorkant in wordt gestoken om de doos te sluiten. En ik had ook nog een rol behang liggen, van dat dikke met zo'n structuurtje erin.
De doos beplakte ik met behang, en ik boorde een gaatje door de onderkant. Van een ecru-kleurig wolletje haakte ik een ketting lossen, uiteinden door het gaatje in de bodem steken, en er aan de binnenkant van de doos een knoop op leggen. Zo blijft het sluitkoordje mooi zitten.

De klep is door het behang te dik geworden om in de doos te steken, die komt gewoon aan de voorkant te hangen. Boor daar 2 gaatjes in, zoek een leuke knoop uit, naai de knoop vast door een draad door de 2 gaatjes te halen en je krijgt  een leuke sluiting.
De knoop die ik uit koos:

En zo ziet de doos er nu uit:
Even buiten op een steen gezet, binnen kreeg ik het niet goed gefotografeerd, het wordt hier al schemerig en de flitser van het fototoestel gaat automatisch af, waardoor ik alleen maar een witte vlek kreeg in plaats van de doos!
En zo ziet de doos eruit, als je hem opent:
Gezellig he! Voornamelijk zalmkleurige bandjes, kantjes, lintjes en bolletjes katoen.

Ik wil iedereen weer bedanken voor het bezoeken van mijn blogje. Ik vind reacties erg leuk, mits ze vriendelijk zijn. Op het moment heb ik wat last van een of andere anonieme schrijver die vervelende, Engelstalige reacties stuurt. Hopelijk gaat het gauw voorbij, ik vind het vervelend als ik mijn blogje moet blokkeren voor reacties. Maar het schijnt dat je ook kunt instellen dat je eerst de reacties goed keurt, voordat ze op het blog verschijnen. Daar moet ik me dan maar eens in verdiepen (of hopelijk is dat niet nodig en houdt deze anoniem gewoon op).

Geen opmerkingen:

Een reactie posten