Toe up en top down, dat zijn mijn favoriete manieren om kledingstukken te breien.
Om meerdere redenen.
De belangrijkste reden, die beide manieren gemeen hebben, is dat ik het zo ontspannend vind breien. Ik hoef me niet druk te maken tijdens het breien, of ik wel ga uitkomen met de hoeveelheid wol die ik heb.
Want je kunt het breiwerk altijd aanpassen aan je hoeveelheid wol.
Bij sokken brei je dan gewoon iets kortere benen, bij een trui of vest maak je de panden iets korter (of brei je 3/4 mouwen als je daar van houdt).
Als ik sokken brei voor mijzelf, weet ik wel dat ik met 100 gram ruim ga uitkomen, want ik heb schoenmaat 35. Maar ik wil dat een paar sokken identiek is, niet ongeveer gelijk. En wat ik vaak op blogs en Ravelry zie, is dat sokken die van been naar teen zijn gebreid, net een heel klein beetje verschillend zijn bij de tenen. Vooral bij zelfstrepende wol valt het erg op, als bij de ene teen het laatste kleurtje een andere is als bij de andere teen. Veel mensen zullen dat helemaal niet storend vinden, maar ik vind het niet mooi.
Wat ik bovendien erg prettig vind aan toe-up breien, is dat er geen naad ontstaat bij de teen. Ik zet mijn sokken op met Judie's Magic Cast-on (zit er lastig uit, maar als je het eenmaal doorhebt, blijkt het heel eenvoudig te zijn, op youtube staan heel duidelijke instructie-filmpjes).
Bij truien en vesten vind ik het ook veel prettiger om van boven naar beneden te breien (top-down heet dat in het Engels).
Dat heeft in mijn ogen meerdere voordelen. Allereerst het al genoemde ontspannen breien omdat je zeker weet dat je uit gaat komen met je wol, en niet net te kort gaat komen voor het halsboord of zoiets.
Daarnaast heeft het top-down breien het grote voordeel dat je tijdens het breien je breiwerk kunt aanpassen, en zo goed in de gaten kunt houden of het wel goed gaat passen.
En tenslotte, je hoeft niet of nauwelijks naden dicht te naaien! En dat vind ik een heel groot voordeel, want daar houd ik echt niet van.
De paarse trui die ik nu aan het breien ben voor mijzelf, is voor de verandering van onder naar boven gebreid. En wat heb ik daar alweer een spijt van! Want het is nu inderdaad maar afwachten of ik wel ga uitkomen met de wol! Ik heb daarom maar een extra, bijpassende, bol wol gepakt uit mijn voorraad. Toegegeven, het past er qua kleurstelling heel mooi bij, de stekenverhouding is exact gelijk, en het zorgt voor een afwisseling in de trui (die anders misschien toch wat saai was geworden). Maar nee, echt ontspannen breien, genieten van het breiproces, dat doe ik zo niet. En dat is jammer, want ik brei immers voor mijn plezier en ontspanning.
Zo zag de trui er gisterenmiddag uit:
De romp (voor- en achterpand heb ik rondgebreid) en de mouwen (ook rondgebreid) zijn inmiddels samengekomen en met die extra ingezette bol Monte Carlo aan elkaar gebreid. Inmiddels is die bol al helemaal op gebreid, ik kon er niet 18 naalden mee breien, ongeveer net zo groot als de andere brede strepen. Inmiddels ben ik al druk aan het minderen voor de raglan, en is de volgende (donkerpaarse) streep halverwege.Hier zie je de kleuren wat betere, de bovenste rand is dus met die Monte Carlo, daar zitten pikkeltjes in in allerlei kleuren: rood, geel, groen, donkerblauw, geeft een grappig effect.
Ik hoop vandaag een stuk verder te kunnen breien, wie weet krijg ik de trui wel af (vandaag, of morgen, of overmorgen...).
En dan stop ik denk ik even met kledingstukken breien, ik ga eens in mijn bolletjes-voorraad duiken, en wat voorraad op maken. Misschien wel hoezen breien of haken, voor kussentjes? Zoiets, ik zie nog wel.
Ik wens iedereen een fijne zondag, en hopelijk komt de beloofde lente er deze week aan, want daar zijn we allemaal wel aan toe in ons koude kikkerlandje!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten